Regelmatig wordt er gevraagd hoe het voor een Hulphond is om vanuit het gastgezin naar de kennel te gaan
Gisteren hadden we het voorrecht om feestelijk bezoek te hebben - namelijk Fay - de hondenverzorger van Borre. Ze liep een dagje met trainster Monique mee om te kijken hoe de honden in de prakrijk werken. En feest was het voor de grote kerel om haar terug te zien, de kamer was te klein toen ze binnen stapte. Borre wist van gekkigheid niet wat hij moest doen. Voor mij was het zo’n bevestiging hoe liefdevol de honden in de kennel worden verzorgd. Als mensen mij vragen of het moeilijk is voor de hond, dan zeg ik ook altijd: het is weer wennen voor ze, maar overal worden ze goed - en op dezelfde manier - verzorgd. Daarom kunnen ze meestal snel schakelen. Ja, dat schakelen doen ze, maar ze vergeten degene die ook een belangrijke rol op de weg naar hulphond waren niet! Er werd uitgebreid geknuffeld. Ik ging maar even naar de keuken om thee te maken. Voor ik het wist stond hij weer naast me en trok meteen de la open om de theeglazen te kunnen pakken. Voor ...