Wie kent het niet, het zoeken naar de krenten in de pap, het denken dat het nooit meer goed komt…. Op zijn tijd denk ik dat iedereen daar wel last van heeft. Maar dan zijn er opeens van die dagen, van die kleine momentjes, dat er hoop is. Hoop, ja die vond ik vandaag ook. En wel een he el veld met sneeuwklokjes die vrolijk stonden te bloeien … O ok de narcissen en krokussen staken hun kopjes al boven de grond. Veel te vroeg…maar het gaf mij wel hoop! Hoop dat de lente er aankomt, dat we de donkere koude dagen achter ons kunnen laten.. Wandelend van de pier naar de auto kwam ik ook zomaar een schitterend anker tegen in het havengebied. Het anker is voor mij één van de drie onderdelen va n: geloof, hoop en liefde. Het anker is voor mij het symbool van vastigheid en van houvast : “h oop”! “Hoop” is een breed begrip, iedereen vult dat in op zijn eigen manier. Maar iedereen heeft “hoop”...