Doorgaan naar hoofdcontent

Adieu Kaiko, Welkom Borre

Ruim een week na het afscheid van Kaiko is het nu zover dat Borre op 21 juni bij mij komt wonen.



Begin april kwam er een telefoontje van hulphond Nederland dat er een papieren  match was.

Tijdens een bezoekje van de trainster van Borre en de cliënten trainster bespraken we het karakter van Borre en keken we goed naar zijn vacht. 

Zo kwam reuze krullenbol Borre in beeld. 

  

De  lijst met maatwerk werd opgemaakt. Toen kwam was ik tot de ontdekking hoeveel Kaiko voor mij deed! en de conclusie was dat daar toch wel even tijd voor nodig was 🙃

Maar best snel kwam er een telefoontje dat Borre een zeer snelle leerling is en dat we  konden beginnen met de thuis trainingen.

6 weken lang trainde ik elke week een dagdeel met Borre onder de rustige en deskundige leiding van Monique. 

Wat was het mooi om te zien hoe enthousiast hij binnen kwam en zich hier steeds meer thuis ging voelen 

We maakten lekkere wandelingen, we deden buiten wat zoek spelletjes en afgelopen week hebben we een deel  maatwerk getraind.

Borre is een slimme, enthousiaste hond en een blij ei. En daar waar Borre moet wennen aan aan mij, moet ik misschien nog wel meer wennen aan hèm.  

Met Kaiko kon ik lezen en schrijven. Nu lopen we af en toe wat te stuntelen met zijn tweeën.. 

Bochtjes nemen is niet meer zo vanzelfsprekend, samen een deur doorgaan is  opeens weer even een klusje :-) maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goedkomt.


Buiten 

Ook oefenden we de eerste maatwerk taken. Vol enthousiasme deed hij al heel veel. Alle hulde aan Maud, Marianne en Deborah, zij hebben Borre met liefde en geduld al heel veel geleerd. 

Maatwerk training 

De komende tijd gaan we hard aan het werk.  
En ongetwijfeld zal het met vallen en opstaan zijn, maar ik ben dankbaar dat deze grote krullenbol hier mag wonen.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Met rust, geduld en liefde

Met rust, geduld en liefde bereik je heel erg veel.  Dat leerde ik al op de KLOS, de opleiding tot kleuterleidster. Dat heb ik ook geleerd met mijn honden. Als je met rust, geduld en liefde het probleem benadert dan komt het meestal wel goed. En soms ervaar    je - als je ergens al een tijdje mee aan het stoeien bent - is opeens een overwinning.   Vandaag was daar ook zo’n voorbeeld van! Zoals ik al eens eerder aan heb gegeven in mijn blogs vindt krullenbol de trimmer helemaal niets. Het lijkt zo’n stoere bink, maar in feite is het een heel gevoelig hondje. De eerste keer bij de trimmer was hij echt een draak. Maar met liefde en geduld kwam hij er toch elke keer wel weer netjes vandaan.   De laatste keer - ruim twee maanden geleden -    was het ook een bevalling voor de trimmer: hij stond niet stil, hij was ongedurig en hij had er duidelijk geen zin in.   Vandaag was het ook weer tijd voor een beurtje. En toen ik naar de trimmer toeliep merkte ik ...

Schooieren

Tijdens de opleiding heeft Borre veel geleerd. Hij heeft geleerd om allerlei taken voor mij te doen maar heeft ook om zich gewoon netjes te gedragen. Mijn gedachten gaan terug naar de eerste training hier thuis vorig jaar mei. De hondenchauffeur had krullenbol gebracht en hij liep wat rond om de boel te verkennen. Een nieuwe omgeving, andere luchtjes, een nieuw mens, het was best wel spannend. Niet alleen voor hem was het spannend maar net zo voor mij! Met een kopje thee gingen we rustig zitten, en daar kwam een koekje bij. In een split second had meneer de koek van  het tafeltje gejat.. Maar zo snel als krullenbol het koekje jatte…  was Monique - de trainster-  nog  sneller om het koekje uit zijn bek te pakken🤣 Het koekje werd als oefenmateriaal gebruikt en zo leerde wij hem het schooieren af.  Ja en dan komt opeens deze actie van stichting Hulphond…. SCHOOIEREN MAG… En dat laat hij krullenbol zich geen tweede keer zeggen. Er is alleen één  groot verschil...

Gearriveerd en nu ook echt geland!

Nog even en dan is het een half jaar geleden dat Borre bij mij kwam wonen. Gearriveerd is één, maar echt geland is een heel ander gevoel.   Gisteren had ik een interview met een journalist van het Haarlems Dagblad . Die vroeg mij: ‘Hoe heb je deze tijd - de overgang van Kaiko naar Borre - ervaren?’ Als ik daar over nadenk kan ik zeggen: het was een heel bijzondere tijd! Op 21 juni  arriveerde Borre hier in Haarlem. Er werd gewerkt aan de band, er werd gewerkt aan opdrachten, aan het buiten lopen en het loslopen. Het was een heel pakket!   Of het aan de hond lag of aan mij, dat laat ik in het midden, maar ik heb deze wissel als heel intensief maar ook heel mooi ervaren.  Misschien was het ook wel de corona tijd die daaraan meegewerkt heeft. Ik had alle tijd om dit alles samen met hem te doen.   Nu na zes maanden merk ik dat Borre geland is!   Gearriveerd en geland… je echt ergens...