Doorgaan naar hoofdcontent

De kracht van de kleine stapjes

 


De afgelopen week hebben we veel kleine stapjes gemaakt. En veel kleine stapjes maken één grote.

Vanaf de dag dat Borre hier kwam wonen hebben we veel buiten gelopen, binnen getraind maar de publieke ruimtes en winkels hadden we nog zoveel mogelijk vermeden. 

 

Behalve natuurlijk de nodige ziekenhuisbezoekjes, die konden niet wachten.

Door de Corona maatregelen is het ook allemaal al wat anders, dus dat was goed zo.

Deze week wilde ik even naar Ikea om te kijken naar een kast in de keuken. Omdat mijn lijf niet zo mee wil werken moest ik nu echt wel kijken naar een betere oplossing.
Samen met een “ buufinnetje” togen we naar IKEA.

Bij de keukenelementen trok ik een laatje open om te kijken hoe zwaar dat ging.
We staan nog even te praten en ik zie dat de la dicht is.

Lachende zeg ik nog dat de kast duidelijk niet waterpas staat, en trek de la weer open.
Vanuit mijn ooghoek zie ik de la weer dicht gaan…
Hé…. Midden in IKEA…  krullenbol spontaan aan het werk 🤣

Dat moest natuurlijk nog even gefilmd worden..
Laatje open, laatje dicht..
Ik zeg:  ‘niets meer aan doen’. Voor dit onderdeel een dikke voldoende. ✅ 



Al anderhalf jaar was ik ook niet in de kerk geweest en dat vanmorgen ook maar weer eens gewaagd.
Spannend voor mij, voor het eerst zo in een grotere groep, maar ook spannend hoe Borre dit zou doen met muziek e.d.

 




Alsof hij dit al jaren doet. Wat een heerlijk beestje.. nou ja, beest 🤣

Zo maken heel veel kleine stapjes weer één grote stap.



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Met rust, geduld en liefde

Met rust, geduld en liefde bereik je heel erg veel.  Dat leerde ik al op de KLOS, de opleiding tot kleuterleidster. Dat heb ik ook geleerd met mijn honden. Als je met rust, geduld en liefde het probleem benadert dan komt het meestal wel goed. En soms ervaar    je - als je ergens al een tijdje mee aan het stoeien bent - is opeens een overwinning.   Vandaag was daar ook zo’n voorbeeld van! Zoals ik al eens eerder aan heb gegeven in mijn blogs vindt krullenbol de trimmer helemaal niets. Het lijkt zo’n stoere bink, maar in feite is het een heel gevoelig hondje. De eerste keer bij de trimmer was hij echt een draak. Maar met liefde en geduld kwam hij er toch elke keer wel weer netjes vandaan.   De laatste keer - ruim twee maanden geleden -    was het ook een bevalling voor de trimmer: hij stond niet stil, hij was ongedurig en hij had er duidelijk geen zin in.   Vandaag was het ook weer tijd voor een beurtje. En toen ik naar de trimmer toeliep merkte ik ...
Een reactie posten
Lees meer

Schooieren

Tijdens de opleiding heeft Borre veel geleerd. Hij heeft geleerd om allerlei taken voor mij te doen maar heeft ook om zich gewoon netjes te gedragen. Mijn gedachten gaan terug naar de eerste training hier thuis vorig jaar mei. De hondenchauffeur had krullenbol gebracht en hij liep wat rond om de boel te verkennen. Een nieuwe omgeving, andere luchtjes, een nieuw mens, het was best wel spannend. Niet alleen voor hem was het spannend maar net zo voor mij! Met een kopje thee gingen we rustig zitten, en daar kwam een koekje bij. In een split second had meneer de koek van  het tafeltje gejat.. Maar zo snel als krullenbol het koekje jatte…  was Monique - de trainster-  nog  sneller om het koekje uit zijn bek te pakken🤣 Het koekje werd als oefenmateriaal gebruikt en zo leerde wij hem het schooieren af.  Ja en dan komt opeens deze actie van stichting Hulphond…. SCHOOIEREN MAG… En dat laat hij krullenbol zich geen tweede keer zeggen. Er is alleen één  groot verschil...
Een reactie posten
Lees meer

Gearriveerd en nu ook echt geland!

Nog even en dan is het een half jaar geleden dat Borre bij mij kwam wonen. Gearriveerd is één, maar echt geland is een heel ander gevoel.   Gisteren had ik een interview met een journalist van het Haarlems Dagblad . Die vroeg mij: ‘Hoe heb je deze tijd - de overgang van Kaiko naar Borre - ervaren?’ Als ik daar over nadenk kan ik zeggen: het was een heel bijzondere tijd! Op 21 juni  arriveerde Borre hier in Haarlem. Er werd gewerkt aan de band, er werd gewerkt aan opdrachten, aan het buiten lopen en het loslopen. Het was een heel pakket!   Of het aan de hond lag of aan mij, dat laat ik in het midden, maar ik heb deze wissel als heel intensief maar ook heel mooi ervaren.  Misschien was het ook wel de corona tijd die daaraan meegewerkt heeft. Ik had alle tijd om dit alles samen met hem te doen.   Nu na zes maanden merk ik dat Borre geland is!   Gearriveerd en geland… je echt ergens...
2 reacties
Lees meer