Doorgaan naar hoofdcontent

Koffie…

 


Om op regenachtige dagen - of als het lijf niet zo mee wil werken - toch lekker bezig te zijn met Borre gebruik ik naast wat hersenwerk spelletjes ook een geurbuisje waar een geur in zit.
Ik verstop het buisje en hij mag zoeken.

Even knutselen,
Afvoerpijp  bij de bouwmarkt, gaatjes erin en schroefdop erin lijmen 

 


Van de week liep ik met de training in de supermarkt.
Borre liep bijna overal netjes langs. 
Hij had niet veel interesse in etenswaren en bleef goed naast de stoel lopen.
Tot we bij het koffievak kwamen, daar stak Borre meteen zijn neus in. 
De trainster maakt nog een opmerking: “wat een rare hond …. koffie “. 
En ja een training zou geen training zijn … dus nog een keer erlangs.
Zo gezegd, zo gedaan gaan we weer langs de koffie, en na een paar keer loopt hij uiteindelijk keurig langs het vak zonder zijn neus erin te steken.

Thuisgekomen komt het gesprek nog even op de geurbuisjes en ik laat zien hoe ze in elkaar gezet. Gewoon gemaakt van afvoer pijp.

Ik vertel dat ik ooit met Kaiko een korte cursus speuren heb gedaan en dat ik daar dit idee van over heb gehouden. 
Ook vertel ik dat we een geur moest kiezen waar je de hond op leert speuren.

Monique draait het buisje open, en wat komt daar uit:
Een koffiepadje….
Borre heeft al vele malen gespeurd op: koffie lucht…
Dus dat hij zijn neus in het koffievak stak…. Was eigenlijk heel goed….

Misschien toch maar speuren op een andere geur…



 

 


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Met rust, geduld en liefde

Met rust, geduld en liefde bereik je heel erg veel.  Dat leerde ik al op de KLOS, de opleiding tot kleuterleidster. Dat heb ik ook geleerd met mijn honden. Als je met rust, geduld en liefde het probleem benadert dan komt het meestal wel goed. En soms ervaar    je - als je ergens al een tijdje mee aan het stoeien bent - is opeens een overwinning.   Vandaag was daar ook zo’n voorbeeld van! Zoals ik al eens eerder aan heb gegeven in mijn blogs vindt krullenbol de trimmer helemaal niets. Het lijkt zo’n stoere bink, maar in feite is het een heel gevoelig hondje. De eerste keer bij de trimmer was hij echt een draak. Maar met liefde en geduld kwam hij er toch elke keer wel weer netjes vandaan.   De laatste keer - ruim twee maanden geleden -    was het ook een bevalling voor de trimmer: hij stond niet stil, hij was ongedurig en hij had er duidelijk geen zin in.   Vandaag was het ook weer tijd voor een beurtje. En toen ik naar de trimmer toeliep merkte ik ...
Een reactie posten
Lees meer

Schooieren

Tijdens de opleiding heeft Borre veel geleerd. Hij heeft geleerd om allerlei taken voor mij te doen maar heeft ook om zich gewoon netjes te gedragen. Mijn gedachten gaan terug naar de eerste training hier thuis vorig jaar mei. De hondenchauffeur had krullenbol gebracht en hij liep wat rond om de boel te verkennen. Een nieuwe omgeving, andere luchtjes, een nieuw mens, het was best wel spannend. Niet alleen voor hem was het spannend maar net zo voor mij! Met een kopje thee gingen we rustig zitten, en daar kwam een koekje bij. In een split second had meneer de koek van  het tafeltje gejat.. Maar zo snel als krullenbol het koekje jatte…  was Monique - de trainster-  nog  sneller om het koekje uit zijn bek te pakken🤣 Het koekje werd als oefenmateriaal gebruikt en zo leerde wij hem het schooieren af.  Ja en dan komt opeens deze actie van stichting Hulphond…. SCHOOIEREN MAG… En dat laat hij krullenbol zich geen tweede keer zeggen. Er is alleen één  groot verschil...
Een reactie posten
Lees meer

Gearriveerd en nu ook echt geland!

Nog even en dan is het een half jaar geleden dat Borre bij mij kwam wonen. Gearriveerd is één, maar echt geland is een heel ander gevoel.   Gisteren had ik een interview met een journalist van het Haarlems Dagblad . Die vroeg mij: ‘Hoe heb je deze tijd - de overgang van Kaiko naar Borre - ervaren?’ Als ik daar over nadenk kan ik zeggen: het was een heel bijzondere tijd! Op 21 juni  arriveerde Borre hier in Haarlem. Er werd gewerkt aan de band, er werd gewerkt aan opdrachten, aan het buiten lopen en het loslopen. Het was een heel pakket!   Of het aan de hond lag of aan mij, dat laat ik in het midden, maar ik heb deze wissel als heel intensief maar ook heel mooi ervaren.  Misschien was het ook wel de corona tijd die daaraan meegewerkt heeft. Ik had alle tijd om dit alles samen met hem te doen.   Nu na zes maanden merk ik dat Borre geland is!   Gearriveerd en geland… je echt ergens...
2 reacties
Lees meer