Doorgaan naar hoofdcontent

Een bijzondere actie

Zoals ik al in een eerdere blog heb aangegeven, helpt Borre ook met alarm slaan.

Hij heeft geleerd om op het commando ALARM zijn neus op de alarmknop te duwen.


Sinds een paar weken komt hij ‘s nachts als de beademingsmachine alarmeert ook meteen naar mijn bed. 

Hij springt met zijn voorpoten op bed.

Als ik het masker weer even goed doe is het probleem opgelost maar Borre vindt dat ik gewoon ECHT wakker moet worden.

Ondanks dat ik hem dan wel achter het behang kan plakken, beloon ik hem uitbundig omdat het toch wel handig is als het wel echt nodig zou zijn.

 

Blijkbaar sliep ik die bewuste nacht gewoon door, ondanks zijn toch wel duidelijke actie om mij wakker te maken.

Ik had wel even willen zien wat er allemaal door dat  hoofd heen is gegaan op dat moment. Maar vertrouwen deed hij het duidelijk niet!

Op eigen initiatief heeft hij de knop - waarmee we hulp van buitenaf kunnen oproepen - ingeduwd ðŸ¤£

 

Gelukkig is het een alarm met geluid en kon ik het heel snel uitdrukken voor het alarm werd doorgeschakeld werd naar buiten.

Ik was klaar wakker,  maar ook wel heel trots op dit eigen initiatief!

 

Toch een veilig gevoel dat hij in geval van nood zelf hulp van buiten kan regelen. 






Reacties

  1. Omi551 februari 2022 om 10:03

    Wat geweldig van Borre en wat een veilig gevoel zal dat U geven.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Maureen2 februari 2022 om 09:44

    Wat mooi dat Borre het initiatief nam! Trots gevoel heel terecht hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Unknown8 februari 2022 om 23:42

    Wow, wat knap!! En zeker een veilig gevoel.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Met rust, geduld en liefde

Met rust, geduld en liefde bereik je heel erg veel.  Dat leerde ik al op de KLOS, de opleiding tot kleuterleidster. Dat heb ik ook geleerd met mijn honden. Als je met rust, geduld en liefde het probleem benadert dan komt het meestal wel goed. En soms ervaar    je - als je ergens al een tijdje mee aan het stoeien bent - is opeens een overwinning.   Vandaag was daar ook zo’n voorbeeld van! Zoals ik al eens eerder aan heb gegeven in mijn blogs vindt krullenbol de trimmer helemaal niets. Het lijkt zo’n stoere bink, maar in feite is het een heel gevoelig hondje. De eerste keer bij de trimmer was hij echt een draak. Maar met liefde en geduld kwam hij er toch elke keer wel weer netjes vandaan.   De laatste keer - ruim twee maanden geleden -    was het ook een bevalling voor de trimmer: hij stond niet stil, hij was ongedurig en hij had er duidelijk geen zin in.   Vandaag was het ook weer tijd voor een beurtje. En toen ik naar de trimmer toeliep merkte ik ...
Een reactie posten
Lees meer

Schooieren

Tijdens de opleiding heeft Borre veel geleerd. Hij heeft geleerd om allerlei taken voor mij te doen maar heeft ook om zich gewoon netjes te gedragen. Mijn gedachten gaan terug naar de eerste training hier thuis vorig jaar mei. De hondenchauffeur had krullenbol gebracht en hij liep wat rond om de boel te verkennen. Een nieuwe omgeving, andere luchtjes, een nieuw mens, het was best wel spannend. Niet alleen voor hem was het spannend maar net zo voor mij! Met een kopje thee gingen we rustig zitten, en daar kwam een koekje bij. In een split second had meneer de koek van  het tafeltje gejat.. Maar zo snel als krullenbol het koekje jatte…  was Monique - de trainster-  nog  sneller om het koekje uit zijn bek te pakken🤣 Het koekje werd als oefenmateriaal gebruikt en zo leerde wij hem het schooieren af.  Ja en dan komt opeens deze actie van stichting Hulphond…. SCHOOIEREN MAG… En dat laat hij krullenbol zich geen tweede keer zeggen. Er is alleen één  groot verschil...
Een reactie posten
Lees meer

Gearriveerd en nu ook echt geland!

Nog even en dan is het een half jaar geleden dat Borre bij mij kwam wonen. Gearriveerd is één, maar echt geland is een heel ander gevoel.   Gisteren had ik een interview met een journalist van het Haarlems Dagblad . Die vroeg mij: ‘Hoe heb je deze tijd - de overgang van Kaiko naar Borre - ervaren?’ Als ik daar over nadenk kan ik zeggen: het was een heel bijzondere tijd! Op 21 juni  arriveerde Borre hier in Haarlem. Er werd gewerkt aan de band, er werd gewerkt aan opdrachten, aan het buiten lopen en het loslopen. Het was een heel pakket!   Of het aan de hond lag of aan mij, dat laat ik in het midden, maar ik heb deze wissel als heel intensief maar ook heel mooi ervaren.  Misschien was het ook wel de corona tijd die daaraan meegewerkt heeft. Ik had alle tijd om dit alles samen met hem te doen.   Nu na zes maanden merk ik dat Borre geland is!   Gearriveerd en geland… je echt ergens...
2 reacties
Lees meer