Hulphond Borre

. Meerdere malen werd deze dag uitgesteld door de corona maar vandaag was het dan zover en kon deze dag voor cliënten en gastgezinnen eindelijk doorgaan  En heel eerlijk gezegd vond ik het best spannend. Het was de eerste keer dat ik met krullenbol naar een groot evenement ging. Een plek waar ook veel andere honden waren en heel veel mensen. Hoe gaat hij dat doen…?  Hij is een gevoelig hondje…. Hij heeft nog weinig meegekregen van dit alles…. Heel veel vragen. Maar gewapend met veel lekkere brokjes, water en een kleedje vertrokken we naar Nijkerk. Toen we op de parkeerplaats gearriveerd waren en ik de rolstoel aan het uitladen was zag ik in mijn ooghoeken dat Liesbeth , het gastgezin van Borre, achter de auto stond. Eerlijk gezegd had ik verwacht dat hij de auto uit zou springen zonder dat hij daarvoor nog het commando had gehad. Daarin werden we positief verrast. Hij bleef keurig zitten, kwispelend en wel :-) Maar hij deed het toch maar.! Toen hij uiteindelijk uit de aut...

Eindelijk na een jaar was het dan zover! Borre en ik mochten Liesbeth ontmoeten. Borre heeft de eerste 14 maanden bij haar gewoond en daar is de basis gelegd voor een carrière als stabiele hulphond. Door Corona-beperkingen was de ontmoeting steeds vooruit geschoven,  maar nu was het moment dan echt gekomen.   In een appje vroeg Liesbeth zich nog af of Borre haar nog wel zou kennen…. Mijn ervaring is dat het altijd dolle pret is als het gastgezin en “hun” pup elkaar weer zien. We hadden afgesproken in het Amsterdamse bos.   Op het moment dat hij Liesbeth zag werd Borre helemaal gek. Als een jong lammetje sprong hij rond en hij wist niet wat hij moest doen van gekkigheid. Het was echt een feest om te zien hoe blij hij was. Een heerlijke wandeling en bij een kopje thee natuurlijk veel verhalen uitgewisseld over hoe hij als pup was en hoe de training was verlopen was.   Prachtig om te zien was, dat hij op het terras de hand van Liesbeth zocht en tegelijkertijd kwam hij b...