.Meerdere malen werd deze dag uitgesteld door de corona maar vandaag was het dan zover en kon deze dag voor cliënten en gastgezinnen eindelijk doorgaan
En heel eerlijk gezegd vond ik het best spannend.
Het was de eerste keer dat ik met krullenbol naar een groot evenement ging.
Een plek waar ook veel andere honden waren en heel veel mensen. Hoe gaat hij dat doen…?
Hij is een gevoelig hondje….
Hij heeft nog weinig meegekregen van dit alles….
Heel veel vragen.
Maar gewapend met veel lekkere brokjes, water en een kleedje vertrokken we naar Nijkerk.
Toen we op de parkeerplaats gearriveerd waren en ik de rolstoel aan het uitladen was zag ik in mijn ooghoeken dat Liesbeth , het gastgezin van Borre, achter de auto stond. Eerlijk gezegd had ik verwacht dat hij de auto uit zou springen zonder dat hij daarvoor nog het commando had gehad.
Daarin werden we positief verrast. Hij bleef keurig zitten, kwispelend en wel :-) Maar hij deed het toch maar.!
Toen hij uiteindelijk uit de auto mocht volgde een enthousiaste ontmoeting.
Bij binnenkomst was het even veel opwinding, andere honden die hij zag…terwijl ik mijn weg moest zoeken. Maar al snel zaten we rustig aan de koffie.
Het programma bestond uit veel lezingen, dus veel luisteren maar dat onderging hij gelaten.
Af en toe liep hij even naar de andere kant van de rolstoel en werd daar uitgebreid geaaid door het Liesbeth en vriendin Ondine die ook mee was. Tussendoor werd mijn been nog even op de voet steunen geslingerd, Ja dat doet hij nog steeds met een grote snelheid :-)!
Ook tijdens de lunch - terwijl ik veel mensen sprak - deed hij het keurig.
Je merkt dat het een jonge hond is, die gevoelig is voor prikkels, die nog niet zoveel mee heeft gemaakt, maar die dit zeker helemaal gaat beheersen.
Na de lunch zijn we lekker naar huis gegaan. Zijn koppie zat vol en eerlijk gezegd het mijne ook wel.
Een bevroren Kong om alle spanning van zich af te kauwen en nu ligt hij heerlijk te slapen.
Trots op deze grote kerel!
Reacties
Een reactie posten