Hulphond Borre

Zo aan het eind van het jaar kijken we allemaal even terug. Terug op wat dit jaar gebracht heeft.   En ook ik deed dat vandaag. Het was een raar jaar, waarin veel gebeurde terwijl we eigenlijk stil stonden. Het afscheid van mensen die me zeer dierbaar waren.. En helaas vaak met een online uitvaart. De verhuizing van Kaiko naar Houten. Wat heeft dat manneke het goed op zijn pensioen adres. Echt iets om heel dankbaar voor te zijn. Een koninklijke onderscheiding! Lieve vrienden die een feestje organiseerde (binnen alle maatregelen). En natuurlijk niet te vergeten de komst van Borre. Die grote kerel met dat hele kleine hartje. Wat ben ik blij met hem. Het kostte heel veel energie en geduld, maar samen fiksten we het tot waar we nu zijn. Hij is mijn helpende handje, maar geeft me ook veiligheid en steun. En steeds leert hij weer wat bij. En daar tussendoor, veel, heel veel wandelingen. Ik genoot van de natuur en de legde heel wat kilometers af. De sche...

Nog even en dan is het een half jaar geleden dat Borre bij mij kwam wonen. Gearriveerd is één, maar echt geland is een heel ander gevoel.   Gisteren had ik een interview met een journalist van het Haarlems Dagblad . Die vroeg mij: ‘Hoe heb je deze tijd - de overgang van Kaiko naar Borre - ervaren?’ Als ik daar over nadenk kan ik zeggen: het was een heel bijzondere tijd! Op 21 juni  arriveerde Borre hier in Haarlem. Er werd gewerkt aan de band, er werd gewerkt aan opdrachten, aan het buiten lopen en het loslopen. Het was een heel pakket!   Of het aan de hond lag of aan mij, dat laat ik in het midden, maar ik heb deze wissel als heel intensief maar ook heel mooi ervaren.  Misschien was het ook wel de corona tijd die daaraan meegewerkt heeft. Ik had alle tijd om dit alles samen met hem te doen.   Nu na zes maanden merk ik dat Borre geland is!   Gearriveerd en geland… je echt ergens...

Gisteren hadden we het voorrecht om feestelijk bezoek te hebben   - namelijk Fay - de hondenverzorger van Borre. Ze liep een dagje met trainster Monique mee om te kijken hoe de honden in de prakrijk werken. En feest was het voor de grote kerel om haar terug te zien, de kamer was te klein toen ze binnen stapte. Borre wist van gekkigheid niet wat hij moest doen. Voor mij was het zo’n bevestiging hoe liefdevol de honden in de kennel worden verzorgd. Als mensen mij vragen of het moeilijk is voor de hond, dan zeg ik ook altijd: het is weer wennen voor ze, maar overal worden ze goed - en op dezelfde manier -   verzorgd. Daarom kunnen ze meestal snel schakelen. Ja, dat schakelen doen ze, maar ze vergeten degene die ook een belangrijke rol op de weg naar hulphond waren niet! Er werd uitgebreid geknuffeld. Ik ging maar even naar de keuken om thee te maken.  Voor ik het wist stond hij weer naast me en trok meteen de la open om de theeglazen te kunnen pakken. Voor ...

    Veilig thuis! Een regenachtige dag heeft ook zijn zonnige momenten.. De dag van vandaag was een dag van Jantje lacht Jantje huilt.  Een heerlijke wandeling begon vanmiddag in de zon maar helaas… terwijl buienradar aan gaf dat het droog bleef … werden onze kleren gratis gewassen door het hemelwater.. 🤣  Thuisgekomen en geholpen door  Borre was ik gelukkig thuisgekomen snel omgekleed en lag ik weer warm en droog met een kopje thee op bed. En hoe heerlijk ik dit herfstweer vind, de mooie kleuren in het bos en die specifieke geur van natte bladeren 🍁 mijn lijf is het daar niet altijd mee eens… en protesteert dan luidruchtig. Nadat Borre had aangegeven dat ik maar rustig moest blijven liggen door het kleedje te pakken - zie de blog van 12 augustus - realiseerde ik me hoe hij ook voor mijn veiligheid zorgt. Want mocht het helemaal niet meer gaan kan hij alarm slaan. Op welk moment ik dat ook van hem vraag racet hij naar de knop en duwt die in. Ik vind het zo bij...

  Om op regenachtige dagen - of als het lijf niet zo mee wil werken - toch lekker bezig te zijn met Borre gebruik ik naast wat hersenwerk spelletjes ook een geurbuisje waar een geur in zit. Ik verstop het buisje en hij mag zoeken. Even knutselen, Afvoerpijp  bij de bouwmarkt, gaatjes erin en schroefdop erin lijmen    Van de week liep ik met de training in de supermarkt. Borre liep bijna overal netjes langs.  Hij had niet veel interesse in etenswaren en bleef goed naast de stoel lopen. Tot we bij het koffievak kwamen, daar stak Borre meteen zijn neus in.  De trainster maakt nog een opmerking: “wat een rare hond …. koffie “.  En ja een training zou geen training zijn … dus nog een keer erlangs. Zo gezegd, zo gedaan gaan we weer langs de koffie, en na een paar keer loopt hij uiteindelijk keurig langs het vak zonder zijn neus erin te steken. Thuisgekomen komt het gesprek nog even op de geurbuisjes en ik laat zien hoe ze in elkaar gezet. Gewoon gemaakt van ...

De duinen en het strand zijn favoriete plekjes van mij. Sinds de komst van Borre had ik nog geen duinwandeling gemaakt. Heel rustig hebben we de afgelopen maanden het loslopen opgebouwd.  Binnen is Borre een super hond, maar buiten heeft hij nog regelmatig sturing nodig.  Dat gaat vaak heel erg goed, soms vallen we wat terug, we staan dan weer op,  we gaan dan  een stap terug en gaan dan weer voorwaarts. We lopen de weg omhoog en komen steeds verder. Vandaag waagden we het om de duinen van Katwijk in te trekken. Gewapend met: een lange lijn, zijn ontbijt  😀 en smeerkaas gingen we op pad.   Naar een enthousiaste begroeting aan Ondine liep Borre rustig mee aan de lijn. Omdat dit zo goed ging werd de lange lijn tevoorschijn getoverd, en vervolgden we onze weg. Ondine leidde hem aan de lange lijn. Het was super mooi om te zien hoe hij steeds direct terugkwam als ik hem riep. Op het grote veld deden we nog wat hier kom en zoek oefeningen. Dollen in het gedroogd...

Voor alles is een eerste keer. Zo ook onze vakantie in Putten. Wat hebben we samen genoten van een zon overgoten week op een heerlijke plek! Op de heenreis reden we even langs Nunspeet om een - bijna - jarige Job alvast te feliciteren. Borre was dolenthousiast om zijn vriendinnetje Amy te zien. Borre vond die hele volksverhuizing maar zo zo .. Ik geloof dat hij het er niet mee eens was dat een deel van zijn bak bevolkt werd met alles wat we mee moeten nemen op zo’n verhuizing.😩 Kilometers hebben we samen gelopen, genoten  van dauw in de ochtend en zonsondergangen in de avond. De hei die nog bloeide.  En de herfst die zijn intrede doet!  I love ❤️ De septembermaand.   Heel bijzonder was ook om te zien hoe makkelijk Borre ook in het chalet de dingen oppakte. Behalve dan als je als baasje een opdracht geeft om sokken uit trekken en een broek zoals je dat gewend bent thuis te doen. Eerst het commando: achteren! En dan trekken.. Het bed in Putten heeft een achter bo...

Hoe gaat het nu met Kaiko? Dat is een vraag die mensen regelmatig stellen. Met hem gaat het prima. Hij is blij met zijn nieuwe plekje. Hij is laatst weer een weekendje  hier geweest. Privé omstandigheden bij zijn nieuwe baasjes maakte dat dit even nodig was. Toen hij binnen kwam dacht ik…wat een mini hondje.. Zo snel ben ik dus gewend aan die grote Borre.  De pootjes van Kaiko waren niets meer in vergelijking tot die lompe poten van Borre..  Samen  hebben ze heerlijk gespeeld en het ging prima. Als ik Borre vroeg iets te doen dan liet Kaiko het kaas niet van zijn brood eten en was er als de kippen bij om ook te helpen. Hij heeft bij een vriendin van mij geslapen om mijn energie nog iets op pijl te houden en dat was goed., ik vrees dat ik ‘s nachts anders echt  uit bed gerukt  zou zijn door die twee 🤣  Na het weekend ging hij weer  huppelend met Ries mee. Geweldig mooi om te zien.  Mijnheer loopt tegenwoordig niet … maar wordt Koninklijk rond...

Soms heb je van die dagen dat alles soepel loopt en dat alles in op zijn plaats valt. Gisteren was zo'n super dag. Lieve buurtjes maakte voor mij in de keuken een andere kast. Ik had een hoge servies kast en het lukt niet meer om wat van de bovenste planken te pakken. Nu heb ik - heel fijn - een lage kast met lades. Samen met Borre kan ik weer overal bij. Die kanjer trekt de lades met gemak open en duwt ze met een zwiepende staart weer dicht 🤣 Wat een energie scheelt dat. Hartverwarmend dat ze allemaal zo hard gewerkt hebben voor mij. Ongemerkt doe je zelf toch ook net wat meer dan handig is op zo’n dag en dat vertaalt zich dan vandaag in een slechte dag. Dat was al ingecalculeerd. Die slechte dag wordt dan ook weer een super goede dag op een andere manier! We hadden al geoefend met de koelkast open en dicht maken en er een flesje drinken uitpakken. Vandaag deed deze kanjer dat op afstand. Vanaf mijn bed kon ik hem naar de koelkast sturen. We hebben samen deze twee maanden keihard...

Dat Borre slim is, daar waren we al wel van overtuigd. Maar vanmiddag liet hij zien dat hij - naast het werken - ook de kwaliteit heeft om te signaleren. Een extra cadeautje noemen ze dat bij Hulphond.  Borre had in de afgelopen weken al een paar keer laten zien dat hij bij mij wilde liggen, en dat ik dan kort daarna erge veel last van vaatspasmes kreeg. De trainster heeft hem geleerd dat hij dan op bed mag komen. Ik leg dan het rode kleedje neer en hij springt op bed. Vanmiddag was Monique - de cliënten trainster - bij mij voor de training. We zijn lekker naar buiten geweest en ze heeft gekeken naar het loslopen. Ook zijn we de supermarkt in geweest.  Daar hebben de versafdelingen bezocht.  Vlees, kaas, brood, groente en fruit Borre heeft ook daar meer aandacht voor mij dan voor de rest! Thuis gekomen wilde ik graag het omdraaien in bed    oefenen. In de eerste instantie werd Borre niet wakker ‘nachts. Dat hebben we opgelost door de hotelbel in te zetten. En zo...

  De afgelopen week hebben we veel kleine stapjes gemaakt. En veel kleine stapjes maken één grote. Vanaf de dag dat Borre hier kwam wonen hebben we veel buiten gelopen, binnen getraind maar de publieke ruimtes en winkels hadden we nog zoveel mogelijk vermeden.    Behalve natuurlijk de nodige ziekenhuisbezoekjes, die konden niet wachten. Door de Corona maatregelen is het ook allemaal al wat anders, dus dat was goed zo. Deze week wilde ik even naar Ikea om te kijken naar een kast in de keuken. Omdat mijn lijf niet zo mee wil werken moest ik nu echt wel kijken naar een betere oplossing. Samen met een “ buufinnetje” togen we naar IKEA. Bij de keukenelementen trok ik een laatje open om te kijken hoe zwaar dat ging. We staan nog even te praten en ik zie dat de la dicht is. Lachende zeg ik nog dat de kast duidelijk niet waterpas staat, en trek de la weer open. Vanuit mijn ooghoek zie ik de la weer dicht gaan… Hé…. Midden in IKEA…    krullenbol spontaan a...

  In welke doos zit het  brokje  “Mijn spelen is leren” is een  uitspraak van Maria Montessori, zo leerde ik op de kweekschool van mijn methodiek docent.  En die uitspraak gaat ook op voor Borre en mij. De afgelopen week werkten we samen hard. We werkten aan de band, oefenden veel maatwerk    Ook ging ik het gedrag van Borre steeds beter “lezen”  Gisterenavond hadden we een heerlijke spelavond met elkaar op het schoolplein. Samen met Zippo en Amy en alle baasjes en hulptroepen kregen we van Ondine van Hond en Kompas een lesje met allerlei leuke oefeningen. Wat speuren, balans, impuls control en vooral heel veel ontspanning en lol. Borre genoot ervan en ik ook. Een speelavond …. maar onder tussen leerden we samen heel veel 😀  En zo groeien we steeds een stukje dichter naar elkaar toe. Heel ontspannen lopen we samen deze weg. Het kost bergen energie maar het levert ook heel veel op. Op de foto’s zie je ook terug hoeveel aandacht Borre al heeft...

De  grote stad. 🤣 Naast trainingen buiten en in huis gaan ook de gewone dingen door, zoals een bezoekje en behandeling in het ziekenhuis. Ik moest naar de locatie aan de andere kant van Haarlem. Dus de  “wandelschoenen” aan en gaan met die banaan. Dat ritje maakte ik samen met Kaiko ontelbare keren. We gingen dan dwars door de stad en kwamen zo bij het Spaarne ziekenhuis locatie Zuid. Voor deze keer bekeek ik de route door de ogen van Borre. Wat is de handigste en veiligste route. En zo kwam ik tot de keus voor de mooie route langs “ons” spaarne. Op het rustige  fietspad en liep hij heel fijn mee. Je zag hem af en toe denken: “wat een drukte hier in  die stad.” Vooral de terrasjes aan het Spaarne waren vreemd.  Dat heb je niet in het rustige Herpen Brabant en Gelderland. Tijdens de behandeling lag hij rustig op zijn kleedje te kluiven en kon goed uitrusten. Op ons gemak liepen we in de middag weer terug en maakte even een tussen stop langs het Spaarne bij de Dr...

  “Flappie” op het strand 🤣 Zoals ik in de vorige blog schreef…een nieuwe hond is weer erg wennen en hard werken. En daar blijf ik bij. Of het nu je eerste, tweede of vijfde is…alle honden hebben hun eigen karakter, hun eigen lichaamstaal en elke keer blijft het wennen. Er waren lastige momenten, maar er waren zeker ook heel mooie momenten. Dat moment dat … Borre in een volle wachtkamer gewoon mijn jas uittrok. ……hij rustig ligt te wachten als ik in gesprek met de artsen ben…  Het moment dat …hij het - rare glazen -  liftje in het ziekenhuis toch instapt, ook al is het wel heel spannend. Dat moment dat….we samen door de winkelstraat lopen. Dat hij ….. heerlijk mee  huppelt als we in het park los lopen oefenen.  Dat we…..pret hadden met leuke spelletjes. Kortom… we sloegen een slag deze weken.. en gaan door!  

En dan is er zomaar een week voorbij. Tijd om alle fans  🤣   even bij te praten.  Het was een intensieve week maar goede week. We trainde wat, we deden leuke dingen en liepen ook tegen dingen aan. Borre heeft in Herpen al heel veel maatwerk aangeleerd gekregen maar kan dat ook goed omzetten naar de situatie hier. Het is heerlijk om te ervaren dat hij zijn rust kan pakken als ik bezig ben met de zorg of de fysiotherapie of als ik gewoon even wat anders aan het doen ben. Rustig aan dan breekt het lijntje niet is ons motto deze week geweest en dat zal de komende weken ook nog blijven.  Mijn agenda had ik leeg gemaakt om alle energie in dit proces te kunnen stoppen. Want het is hard werken, ook voor mij! Vaak hoorde ik van de week de opmerking:” het is gelukkig niet jouw eerste hond.” Ja, dat is waar maar zoals ik in de vorige blog al schreef: “ dat wat zo automatisch ging, is nu niet meer automatisch”  En dat kost veel energie.  Met geduld, liefde en rust kom...